پمپ‌های انژکتور در مدل‌های مختلفی طراحی و ساخته می‌شوند که پمپ ردیفی، جزو پرکاربردترین پمپ‌های سوخت‌رسانی دیزل است. گرچه کاربرد گسترده‌ی این پمپ‌ها در موتورهای دیزلی، تا اوایل سده‌ی جدید میلادی بوده؛ اما همچنان نیز کاربرد گسترده‌ای دارند. در این سیستم‌ها، دقیقا به تعداد سیلندر، پمپ در یک واحد و به شکل ردیفی، قرار می‌گیرند.
سوخت پس از فیلترها به بدنه‌ی واحد وارد شده و از طریق خروجی هر پمپ توسط یک لوله‌ی فشار قوی با فشاری در حدود ۳۰۰ بار به انژکتورها منتقل می‌گردد. در این سیستم‌ها تنظیم مقدار پاشش سوخت به‌صورت یکنواخت در تمامی سیلندرها، با توجه به اینکه لوله‌های فشار قوی سیلندرهای مختلف، طول‌های متفاوتی دارند، کار سختی است. این امر در پمپ انژکتور ردیفی به‌صورت کنترل غلافی یا کنترل الکترونیکی، انجام می‌پذیرد.

اجزای پمپ ردیفی

به طور معمول این سیستم از سه بخش تشکیل شده است که شامل موارد زیر می‌باشد:
• حسگرها
• واحد کنترل الکترونیکی ECU
• عمل کننده سولنوئیدی
• حسگرها که شامل موارد زیر است.
حس‌گر دور پمپ: این حسگر که از نوع القایی می‌باشد در قسمت انتهایی پمپ قرار گرفته است و دور پمپ را به ECU اطلاع می‌دهد.
حسگر فشار هوای ورودی
حسگر درجه حرارت
حسگر پدال گاز
• واحد کنترل الکترونیکی ECU
•عمل کننده سولنوئیدی: این بخش به صورت کاملا مستقیم به پمپ متصل است و حرکت خطی آن می‌تواند شانه را تغییر دهد. زمانی که جریان برق از سولنوئید قطع شود، یک فنر به شانه کنترل در سمت خاموش نیرو وارد می‌کند که موجب قطع شدن جریان سوخت به موتور می‌شود. اما هنگامی که سولنوئید برق دار شد، نیرویی در سمت مخالف نیروی فنر شانه وارد می‌کند. با افزایش این نیرو که همراه با افزایش جریان برق به صورت مداوم تغییر می‌کند و میزان سوخت تزریقی را بین مقادیر صفر و حداکثر تنظیم می‌کند.